Sunday, September 1, 2013

วินนี เดอะ พูห์ และบ้านมุมพูห์

cr. pic. https://www.pinterest.com/pin/400327854349784254/


พูห์ ... สัญญาซีว่านายจะไม่ลืมฉัน ... ตลอดไป แม้แต่เมื่อฉันอายุร้อยปี
พูห์คิดนิดหนึ่ง ฉันจะอายุเท่าไหร่ตอนนั้น
เก้าสิบเก้า
พูห์พยักหน้า ฉันสัญญา

หากเอ่ยถึงหมีพูห์ เด็กหลายคนคงคิดถึงหมีสีเหลืองเสื้อแดง กับการ์ตูนภาพเคลื่อนไหวยี่ห้อ Walt Disney ที่โด่งดังไปทั่วโลก แต่คงมีน้อยคนนักที่เคยอ่านเรื่องราวฉบับสมบูรณ์ของหมีตัวนี้ในหนังสือชื่อวินนี เดอะ พูห์ และ บ้านมุมพูห์’ 

เรื่องราวทั้งหมดเกิดขึ้นใน ป่าร้อยเอเคอร์ซึ่งมีสมาชิกหลักดังนี้ 


เด็กชาย คริสโตเฟอร์ โรบิน ผู้เป็นเหมือนหัวหน้าป่า (ที่แสนจะใจดี) 


พูห์ หมีที่บอกว่าตัวเองสมองเล็ก และโง่เขลา (แต่คิดวิธีแก้ปัญหาได้ก่อนเพื่อนตัวอื่นทุกที)


 พิกเลตหมูผู้พยายามจะ กล้าแต่มันก็ไม่เคยกล้าจริง ๆ สักทีถ้าไม่มีพูห์ 


cr. pic. https://www.pinterest.com/pin/73394668898534148/


อียอร์ลาสีเทาผู้หดหู่ ชอบบ่นเป็นกิจวัตร แต่ลึก ๆ แล้วมันรักเพื่อนในป่าแห่งนี้มาก (ยอมจุ่มหาง
 ในน้ำเย็นเป็นน้ำแข็งนานหลายนาทีจนหางชา เพื่อช่วยจิงโจ้ตกน้ำ) 


แรบบิต กระต่ายจอมวางแผน (เคยวางแผนพาทิกเกอร์ไปปล่อยในป่าลึก ... แต่กลับหลงทางเสียเอง) 


อาวล์นกฮูกผู้ชาญฉลาดของเพื่อน ๆ (แต่ไม่เคยสะกดตัวหนังสือถูกเลยสักคำ) 



แคงกาผู้หญิงหนึ่งเดียวในป่าที่ดูแล รูลูกรักแสนซนไม่วางตา 


และสัตว์ตัวสุดท้ายที่เข้ามาอยู่ในป่าร้อยเอเคอร์ คือ ทิกเกอร์เสือรักสนุก เป็นมิตรกับทุกอย่าง ไม่
เคยโกรธใครแม้จะโดนแกล้งอย่างเจ็บแสบก็ตาม
 
ตัวละคร ทั้งหมดล้วนมีนิสัย และบุคลิกที่ต่างกันเสียเหลือเกิน จึงไม่น่าแปลกที่จะเกิดปัญหาให้ตามแก้กันอยู่บ่อย ๆ แต่ช่วงเวลาที่ใช้ชีวิตอยู่ร่วมกันตั้งแต่ วินนี เดอะ พูห์จนถึงบ้านมุมพูห์ก็นานพอจะทำให้พวกมัน อยู่อย่างเข้าใจกันและกันมากขึ้น
 
หาก วินนี เดอะ พูห์เป็นตัวแทนความสนุกสุดเหวี่ยงของเด็ก ๆ บ้าน มุมพูห์ก็คงเหมือนความสนุกที่อยู่บนพื้นฐานความเข้าใจอันลึกซึ้งของคน ที่เติบโตขึ้น การค่อย ๆ โตอย่างเงียบ ๆ ของตัวละครนี้เองที่เป็นเสน่ห์ทำให้เรื่องของ หมีพูห์เป็นที่รักของคนทุกยุคทุกสมัย เพราะไม่ว่าใครก็ต้องเคยเด็ก และต้องโตขึ้นเหมือนที่ตัวละครเรื่องนี้เป็น และถ้าใครโชคดี ระหว่างติดตามเรื่องราวของหมีตัวนี้ อาจได้เห็นตัวเองวิ่งเล่นอยู่มุมใดมุมหนึ่งของป่าร้อยเอเคอร์นี้ก็เป็นได้..............ขอบคุณจากใจ ครูติ๋ว

แหล่งที่มา  http://www.kroobannok.com